چگونه در بزرگسالان تاب آوری ایجاد کنیم؟
همان طور که قبلا ذکر شد، تاب آوری ذهنی ویژگی نیست که افراد آن را داشته باشند یا نداشته باشند، بلکه شامل رفتارها، افکار و اعمالی است که می توان آن ها را در همه افراد یاد گرفت و توسعه داد. البته ممکن است یک مولفه ژنتیکی برای سطح تاب آوری ذهنی افراد وجود داشته باشد، اما قطعا چیزی است که می توان براساس آن ساخته شود.
در مقاله ای با الهام از پانل ۲۰۱۳ انجمن بین المللی مطالعات استرس تروماتیک، دکتر ساوت ویک، بونانو، ماستن، پنتر بریک، و یهودا (۲۰۱۳)به برخی از مهم ترین سوالات فعلی در زمینه تحقیقات تاب آوری پرداختند.
هیات داوران تعاریف کمی متفاوتی از تاب آوری داشتند، اما بیشتر این تعاریف شامل مفهومی از عملکرد سالم، سازگار و مثبت پس از ناملایمات بود.
آن ها توافق کردند که انعطاف پذیری یک ساختار پیچیده است و ممکن است در زمینه افراد، خانواده ها، سازمان ها، جوامع و فرهنگ ها به طور متفاوتی تعریف شود.
همچنین این اجماع وجود داشت که توانایی فرد برای توسعه تاب آوری براساس عوامل بسیاری از جمله ژنتیک، توسعه، جمعیت شناسی، فرهنگی، اقتصادی و متغیرهای اجتماعی است؛ اما با این حال می توان تاب آوری را پرورش داد.
به بیان ساده، انعطاف پذیری را می توان از طریق اراده، انضباط و سخت کوشی پرورش داد؛ و استراتژی های زیادی برای انجام این کار وجود دارد.
نکته کلیدی این است که روش هایی را شناسایی کنید که احتمالا برای شما به عنوان بخشی از استراتژی شخصی خودتان برای پرورش انعطاف پذیری به خوبی کار می کنند.
افزایش قوای ذهنی در دانش آموزان
درست مانند بزرگسالان، کودکان و نوجوانان از نظر ذهنی قوی می‌توانند با مشکلات مقابله کنند، از شکست برگردند و با چالش‌ها و سختی‌های زندگی کنار بیایند. آنها انعطاف پذیر هستند و شجاعت و اعتماد به نفس برای رسیدن به پتانسیل کامل خود را دارند.
توسعه قدرت ذهنی در دانش آموزان به همان اندازه مهم است، اگر نه مهمتر، به عنوان توسعه قدرت ذهنی در بزرگسالان. به گفته مورین (2018)، کمک به کودکان برای توسعه قدرت ذهنی نیازمند یک رویکرد سه جانبه است که به آنها آموزش می دهد که چگونه:
افکار مثبت و واقعی تر را جایگزین افکار منفی کنید
احساسات آنها را کنترل کنید تا احساسات آنها آنها را کنترل نکنند
اقدام مثبت انجام دهید.
چگونه در بزرگسالان تاب آوری ایجاد کنیم؟
همان طور که قبلا ذکر شد، تاب آوری ذهنی ویژگی نیست که افراد آن را داشته باشند یا نداشته باشند، بلکه شامل رفتارها، افکار و اعمالی است که می توان آن ها را در همه افراد یاد گرفت و توسعه داد. البته ممکن است یک مولفه ژنتیکی برای سطح تاب آوری ذهنی افراد وجود داشته باشد، اما قطعا چیزی است که می توان براساس آن ساخته شود.
در مقاله ای با الهام از پانل ۲۰۱۳ انجمن بین المللی مطالعات استرس تروماتیک، دکتر ساوت ویک، بونانو، ماستن، پنتر بریک، و یهودا (۲۰۱۳)به برخی از مهم ترین سوالات فعلی در زمینه تحقیقات تاب آوری پرداختند.
هیات داوران تعاریف کمی متفاوتی از تاب آوری داشتند، اما بیشتر این تعاریف شامل مفهومی از عملکرد سالم، سازگار و مثبت پس از ناملایمات بود.
آن ها توافق کردند که انعطاف پذیری یک ساختار پیچیده است و ممکن است در زمینه افراد، خانواده ها، سازمان ها، جوامع و فرهنگ ها به طور متفاوتی تعریف شود.
همچنین این اجماع وجود داشت که توانایی فرد برای توسعه تاب آوری براساس عوامل بسیاری از جمله ژنتیک، توسعه، جمعیت شناسی، فرهنگی، اقتصادی و متغیرهای اجتماعی است؛ اما با این حال می توان تاب آوری را پرورش داد.
به بیان ساده، انعطاف پذیری را می توان از طریق اراده، انضباط و سخت کوشی پرورش داد؛ و استراتژی های زیادی برای انجام این کار وجود دارد.
نکته کلیدی این است که روش هایی را شناسایی کنید که احتمالا برای شما به عنوان بخشی از استراتژی شخصی خودتان برای پرورش انعطاف پذیری به خوبی کار می کنند.
افزایش قوای ذهنی در دانش آموزان
درست مانند بزرگسالان، کودکان و نوجوانان از نظر ذهنی قوی می‌توانند با مشکلات مقابله کنند، از شکست برگردند و با چالش‌ها و سختی‌های زندگی کنار بیایند. آنها انعطاف پذیر هستند و شجاعت و اعتماد به نفس برای رسیدن به پتانسیل کامل خود را دارند.
توسعه قدرت ذهنی در دانش آموزان به همان اندازه مهم است، اگر نه مهمتر، به عنوان توسعه قدرت ذهنی در بزرگسالان. به گفته مورین (2018)، کمک به کودکان برای توسعه قدرت ذهنی نیازمند یک رویکرد سه جانبه است که به آنها آموزش می دهد که چگونه:
افکار مثبت و واقعی تر را جایگزین افکار منفی کنید
احساسات آنها را کنترل کنید تا احساسات آنها آنها را کنترل نکنند
اقدام مثبت انجام دهید.
سیستم اندوکرین: تأثیر هورمونها بر فعالیتهای داخلی بدن